Οι Αμερικάνοι δρομείς κατάφεραν στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο να κερδίσουν 2 περισσότερα μετάλλια από τους 4 προηγούμενους  Ολυμπιακούς Αγώνες μαζί.

Πέραν ίσως της τύχης, της απουσίας των Ρώσων αθλητών, αυτό που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτή την ‘συγκομιδή’ μεταλλίων ήταν η σκληρή δουλειά, το αστείρευτο ταλέντο και κυρίως η άγαστη συνεργασία της Αμερικάνικης Ομοσπονδίας Στίβου (USATF) με τους προπονητές και αθλητές.

‘Μετά το Λονδίνο, που 10 αθλητές μας τερμάτισαν μεταξύ 4-8 θέσης’ λέει ο Robert Chapman, διευθυντής της Ομοσπονδίας Στίβου ΗΠΑ (USA track and field director of sports science and medicine USATF), ‘θέσαμε το ερώτημα πώς θα καταφέρουμε να βελτιωθούμε ώστε να κυνηγήσουμε θέσεις μεταλλίων. Όταν βάλαμε κάτω τους αριθμούς, είδαμε ότι με μια βελτίωση περίπου 0,52 % των αθλητών μας θα μπορούμε να μας φέρει στα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2016. Έτσι ξεκινήσαμε μαζί με την Ολυμπιακή Επιτροπή  (USOCI) να φτιάχνουμε  ένα χρονοδιάγραμμα  με πόρους και στόχους, καλώντας επιφανείς προπονητές και αθλητές να είναι μέρος αυτού του σχεδίου’.

Ανάμεσα λοιπόν σε μια λίστα με διάφορους παράγοντες, οι εξής τρεις παράγοντες συνέβαλλαν σημαντικά στην εκτόξευση των Αμερικάνων δρομέων αντοχής στο Ρίο.

  1. Προπόνηση σε υψόμετρο

Η προπόνηση σε υψόμετρο ήταν ήδη γνωστό ότι βοηθάει τα μέγιστα τους αθλητές αντοχής, αλλά επιδίωξαν ακόμη καλύτερη αξιοποίησή της για κορυφαία αποτελέσματα.

Όλοι σχεδόν οι Αμερικάνοι δρομείς έκαναν μεγάλο μέρος της προπόνησής τους σε διάφορα κέντρα με υψόμετρο, είτε στην Αριζόνα (Flagstaff), είτε στην Καλιφόρνια (Mammoth Lakes). Σε συμφωνία με τους προπονητές έκαναν συνεχείς μετρήσεις στους αιματολογικούς δείκτες των αθλητών, ώστε να τους δίνουν καλύτερες πληροφορίες, στο ποιο υψόμετρο είναι ιδανικά να προπονηθούν, για πόσο, καιρό, πότε να προγραμματίζουν τους προπονητικούς κύκλους και πότε  είναι το ιδανικό να κατέβουν στο επίπεδο θαλάσσης για να αγωνιστούν. Η USATF  λοιπόν σε διάφορα προπονητικά κέντρα (Flagstaff, Utah, Colorado) μετρούσε  τα αιματολογικά όλων των μεγάλων αθλητών στην αρχή, στην διάρκεια και στο τέλος της  προετοιμασίας τους (Coburn, Simpson) μέχρι και την φεριτίνη (η πρωτεΐνη που αποθηκεύει σίδηρο) γιατί χαμηλή φεριτίνη σημαίνει ότι δεν υπάρχει αύξηση αιμοσφαιρίνης στο υψόμετρο!

Αυτή λοιπόν η προσοχή  στην λεπτομέρεια, λέει ο  Champman, είχε ως αποτέλεσμα την καλύτερη αξιοποίηση των στοιχείων που οδηγούν στην επιτυχία.

  1. Σωστός προγραμματισμός

Πέραν λοιπόν της προπόνησης σε υψόμετρο, οι ιθύνοντες της  USATF έψαξαν να βρουν πότε είναι η καταλληλότερη στιγμή να βάλουν το Eθνικό τους Πρωτάθλημα (Trial), από το οποίο γίνεται η επιλογή των αθλητών τους για όλους τους μεγάλους αγώνες (Ολυμπιακούς, Παγκόσμια Πρωταθλήματα.) Είδαν λοιπόν ότι το πρωτάθλημα στις 54 ημέρες πριν τους μεγάλους αγώνες, δημιουργούσε μεγάλη αναστάτωση στα προπονητικά προγράμματα των αθλητὠν τους, όσον αναφορά τους προπονητικούς κύκλους κορύφωσης, κούρασης και ξεκούρασης, με απότέλεσμα να μην φτάνουν αυτοί στην καλύτερη κατάσταση στα μεγάλα παγκόσμια ραντεβοὐ (αυτό συνέβη και στο Παγκόσμιο του Πεκίνου που είχαν ένα μόνο μετάλλιο).

Αποφάσισαν λοιπόν να βάζουν τους Εθνικούς τους αγώνες  στίβου (Trial) 30 ημέρες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες (δηλαδή  τις τελευταιες δύο εβδομάδες του Ιουλίου), διάστημα το οποίο είναι ιδανικό να διατηρούνται οι αθλητές σε καλή κατασταση και να κορυφώνουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την πρόκριση για τον Μαραθώνιο την έχουν τον Φεβρουάριο, κι έτσι οι μαραθωνοδρομοι έχουν 6 μήνες γεμάτους για προετοιμασία.

  1. Ο σχεδιασμός στην χώρα των Ολυμπιακών.

Από την στιγμή που οι αγώνες θα διεξάγοντας στο Ρίο, οι Αμερικάνοι παράγοντες θεώρησαν μεγάλη πρόκληση να κάνουν την διαμονή των αθλητών τους πιο ξεκούραστη και πιο φυσιολογική όσον αφορά τα πάντα, μετακίνηση, φαγητό, νερό, προπόνηση – τα πάντα να τους είναι εύκολα. Μια Αμερικάνικη στρατιωτική βάση έγινε το ιδιωτικό τους προπονητήριο, με στάδιο, με στάδιο με ταρτάν όπως αυτό που θα αγωνίζονταν, με αίθουσε με βάρη, μαγείρους που θα μαγείρευαν, δωμάτια, φυσικοθεραπευτές και γιατρούς. Διάλεξαν σπίτια και ξενοδοχεία σε ασφαλείς περιοχές που θα τους πήγαιναν στο γήπεδο σε 25 λεπτά αντί της μίας ώρας από το Ολυμπιακό χωριό. Η USATF λοιπόν μαζί με την USOC (Αμερικάνικη Ολυμπιακή  Επιτροπή) φρόντισαν ώστε η ρουτίνα των αθλητών να είναι τέτοια όπως στην πατρίδα τους. Ο Centrowitz λέει: Εγώ και ο Galen μέναμε σε ένα σπίτι, ερχόταν ο μάγειρας κάθε δύο ημέρες και μας ετοίμαζε ό,τι θέλαμε. Έτσι όλα ήταν για εμάς μια ρουτίνα, τόσο απλά και εύκολα σαν να ήμασταν σπίτι μας (Αθλητές του  Roberto Salazar και οι δύο).
‘Όλη αυτή η προσοχή σε αυτές τις  μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες έβαλαν τα τελευταία κομμάτια στο παζλ και οδήγησαν σε τέτοιες επιτυχίες τους τοπ αθλητές μας’ λέει ο Chapman. Και εν κατακλείδι παραδέχεται ‘ωστόσο αυτό που μπορώ να πω ότι μας οδήγησε σε αυτή την τεράστια επιτυχία σε αυτούς τους Ολυμπιακούς ήταν η πραγματική αγαστή συνεργασία μεταξύ προπονητών, αθλητικών παραγόντων, επιστημόνων, την USOC και την  USATF. Είναι μια καινούργια εποχή΄.

Σίγουρα τα μεγέθη σε σχέση με την δική μας χώρα δεν μπορούν να συγκριθούν. Ωστόσο αυτό το άρθρο μας δείχνει ότι πραγματικά τίποτα δεν είναι τυχαίο και ότι για να υπάρχει αποτέλεσμα στον Αθλητισμό μιας χώρας πρέπει να υπάρχει αρμονική συνεργασία και συνύπαρξη όλων των παραγόντων και φορέων που είναι υπέυθυνοι να οδηγήσουν τους αθλητές τους στο μέγιστο αποτέλεσμα.

Πηγή: RUNNERS WORLD, 23/8/2016 (by Erin Strout), Μετάφραση/Επιμέλεια: Ντενίζ Δημάκη