Ήξερα από την αρχή ότι ήταν πολύ δύσκολη προσπάθεια. Από το 2009 και μετά, δεν συμμετείχα σε διεθνείς αγώνες Τριαθλου - έριξα βάρος στο τρέξιμο, στους Μαραθώνιους. Εξάλλου έμαθα το δικαίωμα συμμετοχής μου 2 μήνες πριν. 

Η συμμετοχή όμως σε τέτοιους major games είναι όνειρο! Κυνηγούσα το θαύμα. Δεν πρέπει να κυνηγάμε το θαύμα στην ζωή μας; Πάντα. 

Το Τρίαθλο πάντα λέω ότι είναι Έρωτας! Πολλές συναθλήτριές μου από τα παλιά ήρθαν ως προπονήτριες στο Baku! Η φίλη μου η Τσέχα Ζεμάνοβα είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας της! Εγώ θέλω όσο τίποτε άλλο να αγωνίζομαι ακόμη!

Έδωσα τη μάχη μου όπως είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου. Το κολύμπι μου δεν ήταν αυτό που έπρεπε, έγινε και σε συνθήκες 50χλμ την ώρα αέρα (που το έκανε ακόμη πιο δύσκολο για μένα), οπότε είχα λίγες ελπίδες μετά από αυτό να μην δεχτώ over lap. Το πάλεψα με το κεφάλι ψηλά και έζησα τη χαρά της συμμετοχής στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες. Έζησα για άλλη μια φορά τη χαρά του να φοράς το εθνόσημο και να εκπροσωπώ την πιο ωραία χώρα του κόσμου. Εικόνες που μένουν χαραγμένες για πάντα. 

Θέλω να ευχαριστήσω την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, την Ομοσπονδία μου, την Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου (ΕΟΤΡΙ) και τον κ. Γερόλυμπο για την διεκδίκηση της ευκαιρία αυτής. Συνεχίζουμε!