Το τρέξιμο είναι από τις πιο όμορφες αθλητικές δραστηριότητες, γιατί ανάλογα με τις διαθέσεις μας, μπορούμε είτε να τρέχουμε μόνες μας, είτε ακούγοντας μουσική, είτε με παρέα.

Παρακάτω θα σας δείξω πόσο εύκολα μπορείτε να κάνετε την προπόνησή σας παρέα με κάποιους φίλους σας ή και με τον σύντροφό σας, καθώς το τρέξιμο είναι από τα λίγα αθλήματα στα οποία μπορούν να γυμναστούν τόσο αρμονικά γυναίκες και άντρες μαζί.

Συνήθως είναι δύσκολο στα περισσότερα αθλήματα να μπορέσουν να προπονηθούν μαζί τα δύο φύλα, είτε λόγω δύναμης είτε λόγω έκρηξης έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους, αλλά στο τρέξιμο μπορείτε να γυμναστείτε με ένα γκρουπ αντρών, απολαμβάνοντας πολλά θετικά, αλλά και  αντιμετωπίζοντας ίσως και κάποιες αρνητικές πλευρές. Σε όλα αυτά θα αναφερθώ παρακάτω.

Καταρχήν  θα  πρέπει  να  αναφέρω  ότι  προπάντων  ο Μαραθώνιος  και  οι  μεγάλες  αποστάσεις  είναι  το αγώνισμα με τις μεγαλύτερες δυνατότητες για τις γυναίκες να πλησιάσουν τους  άντρες  σε  επιδόσεις  σύμφωνα  με  επιστημονικές  έρευνες  αλλά  χωρίς να πάμε  μακριά  μας,  το  αποδεικνύει  η  γνωστή  μας  Paola  Raudclif. Παγκοσμίως λοιπόν πολλές γυναίκες αθλήτριες έχουν για συναθλητές άντρες. Να αναφερθεί ότι μεγάλες πρωταθλήτριες χρησιμοποιούν στις κούρσες τους, αλλά και στην προπόνηση και τις προετοιμασίες τους, άντρες αθλητές με κοντινές και καλύτερες  επιδόσεις και μια και αναφερθήκαμε στην αγαπημένη μας Paola, συνεργάζεται και στην προπόνηση και στους αγώνες με άντρες.

Στην Ελλάδα θα έλεγα ότι είναι must διότι τα οργανωμένα γκρουπ γυναικών είναι ανύπαρκτα και οι περισσότερες κοπέλες δρομείς είναι ενταγμένες σε αντρικά γκρουπ. Οι γυναίκες πιστεύω επωφελούνται απ’ αυτό διότι έχουν την δυνατότητα να δημιουργούν διαρκώς νέες προσαρμογές, εάν βέβαια δεν το παρακάνουν και προπονούνται διαρκώς πολύ παραπάνω των δυνατοτήτων τους. Θα πρόσθετα μάλιστα ότι μεταξύ αντρών και γυναικών δεν υπάρχει ανταγωνισμός και μάλιστα πολλές φορές αθέμιτος όπως πολλές φορές συμβαίνει μεταξύ των γυναικών και έτσι τις περισσότερες φορές υπάρχει και η ψυχολογική στήριξη, βοήθεια, μοίρασμα εμπειριών και δημιουργία καλών φιλιών. Κάπου εδώ μπορούμε να αναλύσουμε το θέμα από κοινωνιολογικής πλευράς.

Ο αθλητισμός είναι μια μικρή κοινωνία και μάλιστα ο πρωταθλητισμός είναι ενίοτε σκληρός και ανταγωνιστικός, με όλα τα συνεπακόλουθα. Κάνοντας προπόνηση σε ένα μικτό γκρουπ είναι λογικό να συναντήσετε και άντρες που να αναφέρονται με υποτιμητικά σχόλια για τις ικανότητες των γυναικών, ενίοτε να γίνονται και προσβλητικοί κάνοντας σεξιστικά σχόλια. Να ξέρετε ότι αυτοί, εκτός ότι φυσικά είναι η μειοψηφία, είναι συνήθως κάποιοι κομπλεξικοί με περιορισμένες δυνατότητες, τους οποίους μπορείτε εύκολα να αποστομώσετε με την πρόοδό σας στην προπόνηση και τα ρεκόρ σας. Συνήθως όμως θα συναντήσετε άντρες που έχουν την ίδια αγάπη με εσάς για το τρέξιμο, θα ανταλλάξετε απόψεις για την προπόνηση σας και θα αλληλοβοηθηθείτε, καθώς εσείς θα ‘τραβηχτείτε’ από κάποιον πιο γρήγορο από εσάς, αλλά και στον άλλον θα ενεργοποιηθεί ο υγιής εγωισμός να εμφανίζεται συνέχεια καλύτερος. Εξάλλου μέσα από τέτοια γκρουπ, εκτός από πολύ καλές φιλίες, δημιουργούνται και σχέσεις καθώς άνθρωποι πολύ ταιριαστοί μεταξύ τους δεν θα είχαν γνωριστεί διαφορετικά αν δεν είχαν συναντηθεί στην προπόνηση. Από προσωπική εμπειρία θα σας πω ότι έτσι ακριβώς γνώρισα τον άντρα μου 20 χρόνια πριν και με αφορμή την προπόνηση βρήκαμε ότι ταιριάζουμε σε τόσα πολλά ώστε σήμερα έχουμε τον γιο μας και είμαστε ένα αγαπημένο ζευγάρι. Εξάλλου, ειδικά όταν μια γυναίκα ασχολείται με τον πρωταθλητισμό, συνήθως ο άντρας της προέρχεται από τον ίδιο χώρο καθώς μόνο τότε μπορεί να κατανοήσει την ιδιαίτερη στήριξη που χρειάζεται τόσο πρακτικά, ηθικά και ψυχολογικά.

Εν τέλει  νομίζω ότι περισσότερο κερδισμένη μπορεί να είναι μια γυναίκα αθλήτρια όταν γυμνάζεται με άντρες. Μην ξεχνάμε ότι εμείς οι γυναίκες δεν σχηματίζουμε τόσο δυνατές φιλίες σε  ανταγωνιστικό περιβάλλον, παρότι εγώ προσωπικά δεν μπορώ να το κατανοήσω. Έχω την τύχη να βρίσκομαι σε γκρουπ αντρών όπου μπορώ να πω ότι δεν το αλλάζω με τίποτα. Οι πλάκες είναι καθημερινό φαινόμενο και η προπόνηση δεν αποκτά μονοτονία. Το πείραγμα σας διαβεβαιώ ότι είναι πιο έντονο όταν υπάρχει μια γυναίκα μέσα στο γκρουπ. Εννοείται πως οι άντρες γίνονται παιδιά πολύ εύκολα, προπάντων μπροστά σε γυναίκες. Είμαι πολλές φορές ευνοούμενη όταν όλο και κάποιος βρίσκεται να δώσει ρυθμό μπροστά, αλλά γίνεται και η σχετική πλάκα όταν κάποιες φορές γίνεται κόντρα φύλλου (με τον αντρικό εγωισμό να μην δέχεται την ήττα ούτε στην προπόνηση). Είναι ευγενικοί μαζί μου και καμιά φορά λένε τα σόκιν συγκεκαλυμμένα όπου το γέλιο πέφτει σύννεφο. Ο φεμινισμός κάποιες φορές δεν βοηθά και νομίζω ότι όταν πάθει κάποια βλάβη το ποδήλατό μου  στην προπόνηση, δεν θα αρνηθώ την βοήθεια των αντρών συναθλητών μου. Μην γελιέστε, βγαίνει πολύ καλή προπόνηση.  Ας  μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές προκύπτει και θέμα ασφάλειας σε προπονήσεις βραδινές όπου η αντρική παρέα είναι απαραίτητη. Μην ξεχνάτε φίλες μου πόσο μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι αντροπαρέες και στο κάτω κάτω νομίζω πως όλες έχουμε την ανάγκη να μάθουμε καλύτερα τους άντρες. Έτσι ίσως γινόμαστε και καλύτερες στην προσωπική μας ζωή και στις σχέσεις μας.

Εγώ τελικά βλέπω περισσότερα θετικά στην προπόνηση με κάποιον ή γκρουπ αντρών είτε από κοινωνιολογικής πλευράς είτε από προπονητικής. Έτσι κι αλλιώς… τα ετερώνυμα έλκονται.